اَلشَّبَهُ [eş-şebeh] ve
اَلشَّبَهَانُ [eş-şebehân] (harekâtla ve şîn’lerin kesriyle) Sarı bakıra denir, نُحَاسٌ أَصْفَرُ maʹnâsına ki Türkîde pirinç taʹbîr ettikleridir; cemʹi أَشْبَاهٌ [eşbâh] gelir.
اَلشَّبَهَانُ [eş-şebehân] Fethateynle ve Ḵâmûs’ta zammeteynle olmasına dahi işâret etmiştir ve mevcûd olan Ṡiḩâḩ nüshalarında şîn’in fethi ve bâ’nın zammı ile zabt olunmuştur hattâ baʹzında قَالَ أَبُو عُبَيْدَةَ اَلشَّبُهَانُ بِضَمِّ الْبَاءِ vâkiʹ olmuştur, ʹalâ-külli’l-vücûh شَبَهَانٌ [şebehân] dikenli ağaçlardan bir ağaçtır. Ve baʹzılar eyitti: شَبَهَانٌ [şebehân] ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri ottur ki reyâhîn kısmındandır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı