اَلطَّمْسُ [eṯ-ṯams] (لَمْسٌ [lems] vezninde) Belirsiz eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: طَمَسْتُ الشَّيْءَ طَمْسًا إِذَا مَحَوْتَهُ ve tekûlu: طَمَسْتُ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَأْصَلْتَ أَثَرَهُ Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ﴾ Ve ihlâk maʹnâsına müstaʹmeldir; ve minhu kavluhu taʹâlâ ﴿رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ﴾ أَيْ أَهْلِكْهَا Ve bir nesneye nazar-ı baʹîd ile bakmak maʹnâsına müstaʹmeldir, gûyâ ki buʹd-ı nazar sebebiyle bâsiresini izâle eder; yukâlu: طَمَسَ بِعَيْنِهِ إِذَا نَظَرَ نَظَرًا بَعِيدًا Ve ıraklaşmak maʹnâsına müstaʹmeldir, gûyâ ki karîbden buʹd ile nefsini izâle eder; yukâlu: طَمَسَ الرَّجُلُ إِذَا تَبَاعَدَ
اَلطَّمْسُ [eṯ-ṯams] (ṯâ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Yıkıp mahv etmek; yukâlu: طَمَسْتُهُ طَمْسًا يَتَعَدَّى وَلَا يَتَعَدَّى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı