اَلطِّهْلِئَةُ [eṯ-ṯihli΄et] (ṯâ’nın ve lâm’ın kesriyle) ve
اَلطِّهْئِلَةُ [eṯ-ṯih΄ilet] (hemzenin takdîmiyle) ve
اَلطَّهِيلَةُ [eṯ-ṯahîlet] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Aslâ bir işe yaramayan bî-hayr u menfaʹat ahmak ve nâdâna denir. Ve havuz içre parça parça dökülen sıva çamuruna denir. Cevherî bu makâmda طِهْلِئَةٌ mâddesini sebt ve مَا فِي السَّمَاءِ طِهْلِئَةٌ أَيْ سَحَابَةٌ misâliyle سَحَابَةٌ [seḩâbet] maʹnâsına olduğunu beyân ettikten sonra فِعْلِئَةٌ [fiʹli΄et] vezninde olmakla hemzesi mâddelerinde zikri sebk eden غِرْقِئٌ [ġirḵi΄] ve كِرْفِئٌ [kirfi΄] kelimelerinin hemzeleri gibi zâ΄idedir diye hükm eyledi. Pes enseb olan bunları iki mevziʹde zikr eylemektir, zîrâ hemzesi ihtilâf üzeredir ki ʹinde’l-baʹz zâ΄id ve ʹinde-gayrihim asîldir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı