اَلطَّوَاحِنُ [eṯ-ṯavâḩin] Azı dişlere ıtlâk olunur; müfredi طَاحِنَةٌ [ṯâḩinet]tir. Garîbdir ki mü΄ellif sîn bâbında ضِرْسٌ [ḋirs] lafzını سِنٌّ [sinn] ile tefsîr edip burada طَوَاحِنُ [ṯavâḩin]i أَضْرَاسٌ [aḋrâs] ile tefsîr eyledi. Usûl-ı sâ΄irede طَوَاحِنُ [ṯavâḩin]i ضَوَاحِكُ [ḋavâḩik]ten öte altlı üstlü on iki azı dişler ile mübeyyendir.
اَلطَّوَاحِنُ [eṯ-ṯavâḩin] (ṯâ’nın fethi ve ḩâ’nın kesriyle) Azı dişleri ki onunla me΄kûlât öğütülür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı