اَلطُّوَيْسُ [eṯ-ṯuveys] (ṯâ’nın zammı ve vâv’ın fethiyle) طَاوُوسٌ [ṯâvûs]un tasgîridir, ziyâde olan harfleri hazf ettikten sonra. Ve ʹArabların “أَشْأَمُ مِنْ طُوَيْسٍ” dedikleri kavllerinde طُوَيْسٌ [Ṯuveys]ten murâd bir muhannes kimsedir ki Medîne-i münevverede sâkin idi, dâ΄imâ eydürdi: “Yâ ehl-i Medîne siz deccâlin hurûcuna ihtimâl verin ben hayâtta oldukça ve eger ben vefât edersem ondan emîn olun, zîrâ ben Resûl-i ekrem sallallâhu ʹaleyhi ve sellem vefât ettiği gece doğdum ve Ebû Bekr radıyallâhu ʹanhu vefât ettiği gün memeden kesildim ve ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu katl olunduğu gün bâlig oldum ve ʹOšamp;mân radıyallâhu ʹanhu katl olunduğu gün tezevvüc ettim ve ʹAlî radıyallâhu ʹanhu katl olunduğu gün oğlum doğdu.” Ve onun ismi Ṯâvûs idi, vaktâ ki muhannes oldu, ismini Ṯuveys kodu. Ve ona ʹAbdunnaʹîm dahi derlerdi. Ve kendi kendiye eydürdi: إِنَّنِي عَبْدُ النَّعِيمِ أَنَا طَاوُوسُ الْجَحِيمِ أَنَا َأْشَأَمُ مَنْ يَمْشِي عَلَى ظَهْرِ الْحَطِيمِ Ve حَطِيمٌ [ḩaṯîm] Kaʹbe-i müşerrefenin kurbünde olan duvardır ki huccâc onun taşrasından tavâf eder.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı