Mütercim der ki işbu حِسْكِلٌ [ḩisḵil] kelimesinin cemʹi hâ’yla حِسْكِلَةٌ [ḩiskilet] dahi gelmiştir ki nevâdirdendir, niteki ʹalâ-kavlin كَمْءٌ [kem΄] kelimesinin dahi cemʹi كَمْئَةٌ [kem΄et] gelmiştir. Tezkîr ve te΄nîs mâddesinde Şeyḣ Raḋî dedi ki gâhca tâ-i vâhidden müfârakat edip cinse dâhil olur, كَمْأَةٌ [kem΄et] ve فَقْعَةٌ [faḵʹat] gibi ki cinslerdir, كَمْءٌ [kem΄] ve فَقْعٌ [faḵʹ] müfredleridir. Ve ʹinde’l-baʹz bunlarda tâ΄ yine vahdet içindir, mücerred olanlar cinslerdir. Pes işbu حِسْكِلٌ [ḩiskil] dahi bu kabîldendir, ihtilâf-ı mezkûra mebnî mü΄ellif كَمْءٌ mâddesinde ihtilâf üzere sebt eylemiştir. Ve ekser-i mahalde mü΄ellif cinsi cemʹ ʹunvânıyla sebt eder ki murâd cemʹ-i cinsî olacaktır, zîrâ terkîbinden vâhid olan ism-i cins ʹinde’l-asahh cemʹdir. Ve
حِسْكِلٌ [ḩiskil] Demirci kızgın demiri döverken sıçrayan saçıntıya denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı