Kamus-ı Muhit - حسو maddesi

اَلْحَسِيَّةُ [el-ḩasiyyet] (غَنِيَّةٌ [ġaniyyet] vezninde) ve

اَلْحَسَا [el-ḩasâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) ve

اَلْحَسْوُ [el-ḩasv] (دَلْوٌ [delv] vezninde ki zikr olundu) ve

اَلْحَسُوُّ [el-ḩasuvv] (عَدُوٌّ [ʹaduvv] vezninde) İsmlerdir, içilecek çorba makûlesine denir. Ve

حَسُوٌّ [ḩasuvv] عَدُوٌّ [ʹaduvv] vezninde) Çorba makûlesini çok içen adama denir; yukâlu: رَجُلٌ حَسُوٌّ أَيِ الْكَثِيرُ التَّحَسِّي

اَلْحَسْوُ [el-ḩasv] (ḩâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Kuş kısmı su içmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَسَا الطَّائِرُ الْمَاءَ يَحْسُو حَسْوًا وَلَا تَقُلْ شَرِبَ Yaʹnî kuşun su içmesinde حَسْوٌ [ḩasv] istiʹmâl olunur, شَرِبَ maddesi istiʹmâl olunmaz, zîrâ حَسْوٌ [ḩasv] azca azca içmeğe mahsûstur. Bu maʹnâdandır ki حَسْوُ الطَّيْرِ [ḩasvu’ṯ-ṯayr] kasîr ve kalîl nesneden kinâye olur; yukâlu: يَوْمٌ كَحَسْوِ الطَّيْرِ أَيْ قَصِيرٌ Ve

حَسْوٌ [ḩasv] Tedrîcle içmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَسَا زَيْدٌ اَلْمَرَقَ إِذَا شَرِبَهُ شَيْئًا بَعْدَ شَيْءٍ Ve

حَسْوٌ [ḩasv] İçilecek çorba makûlesine denir ki tedrîcle içilir, ke-mâ se-yuzkeru.

Vankulu Lugatı - حسو maddesi

اَلْحِسَاءُ [el-ḩisâ΄] (ḩâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: شَرِبْتُ حِسَاءً وَحَسُوًّا Ve

حَسْوٌ [ḩasv] Zikr olunan taʹâmı içmesi çok olan kimseye dahi derler; yukâlu: رَجُلٌ حَسُوٌّ أَيْ كَثِيرٌ لِلْحَسْوِ Fe-minhu kavlu Ebî Žubyân er-Raʹbel: “إِنَّ أَبْغَضَ الشُّيُوخِ إِلَيَّ اَلْحَسُوُّ الْفَسُوُّ الْأَقْلَحُ الْأَمْلَحُ” Yaʹnî ziyâde mebgûz olan pîr odur ki ekûl olup yellenmesi çok ola dişleri sarı ola, sakalı sâfî beyâz olmaya.