حِسْمَى [Ḩismâ] (hâ’nın kesri ve elifin kasrıyla) Bâdiyede bir arzın ismidir, onda niçe yüksek dağlar vardır ki aslâ tozdan hâlî olmaz. Ve Cužâm kabîlesine denir.
حِسْمَى [Ḩismâ] (ḩâ’nın kesri ve sîn’in sükûnu ve elifin kasrıyla) Bâdiyede bir yerin ismidir ki onda yüksek ve etrâfı hemvâr dağlar vardır ki onların tozu hâlî değildir. Ve fî hadîsi Ebî Hureyre: “تُخْرِجُكُمُ الرُّومُ مِنْهَا كَفْرًا كَفْرًا إِلَى سُنْبُكٍ مِنَ الْأَرْضِ قِيلَ وَمَا ذَاكَ السُّنْبُكُ قَالَ حِسْمَى جُذَامٍ” Ve كَفْرٌ [kefr] kâf’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla karye maʹnâsınadır. Ve سُنْبُكٌ [sunbuk] sîn-i mühmelenin ve bâ’nın zammı ile davar tırnağıdır ki bu makâmda berk yerden ʹibârettir mecâzen. Ve جُذَامٌ [Cužâm] Bir kabîlenin ismidir ki zikr olan dağlarda sâkin olurlar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı