اَلْبَقَاءُ [el-beḵâ΄] (bâ’nın fethiyle) ve
اَلْبَقْيُ [el-baḵy] (bâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir nesnenin zamân-ı vücûdu hâlet-i ûlâ üzere mümtedd ve müstemirr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَقِيَ الشَّيْءُ بَقَاءً وَبَقَى بَقْيًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالثَّانِي ضِدُّ فَنِيَ Ve
بَقْيٌ [baḵy] (bâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir nesneye göz dikip müterakkıb olmak, ʹalâ-kavlin bir nesneye bakmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَقَاهُ بَقْيًا إِذَا رَصَدَهُ أَوْ نَظَرَ إِلَيْهِ Bu maʹnâda vâviyye ve yâ΄iyyedir.
اَلْبَقَاءُ [el-beḵâ΄] (bâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Bir nesnenin zamân-ı vücûdu mümtedd olmak; yukâlu: بَقِيَ الشَّيْءُ يَبْقَى بَقَاءً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve Ṯayyi΄ kabilesi بَقَا ve بَقَتْ derler بَقِيَ ve بَقِيَتْ mahallinde. Ve bunun emsâlinden olan muʹtellü’l-lâm’da dahi hâl böyledir. Ve müddet-i medîde muʹammer olmağa dahi derler; yukâlu: بَقِيَ الرَّجُلُ زَمَانًا طَوِيلًا إِذَا عَاشَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı