Kamus-ı Muhit - البيقرة maddesi

اَلْبَيْقَرَةُ [el-bayḵarat] (بَيْطَرَةٌ [beyṯarat ] vezninde) Helâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا هَلَكَ Ve fâsid ve tebâh olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الشَّيْءُ إِذَا فَسَدَ Ve mütekebbir kimsenin yürüyüşü gibi yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا مَشَى كَالْمُتَكَبِّرُ Ve fürû-mânde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا أَعْيَا Ve bir nesnede şekk ve şübhe eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا شَكَّ فِي الشَّيْءِ Ve ölmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الْعَدُوُّ إِذَا مَاتَ Ve bir mahalle konmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الدَّارَ إِذَا نَزَلَهَا Ve bedevî kısmından biri kavmini bâdiyede terk edip kendisi şehr ve karyeye göçmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ فُلاَنٌ إِذَا نَزَلَ إِلَى الْحَضَرِ وَأَقَامَ وَتَرَكَ قَوْمَهُ بِالْبَادِيَةِ Ve bir adam bî-nâm u nişân olacak semte çıkıp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ فُلاَنٌ إِذَا خَرَجَ إِلَى حَيْثُ لاَ يُدْرَى Ve başını yere eğerek sürʹatle yürüyüp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ مُطَأْطِئًا رَأْسَهُ Ve mâlı bir kimseye vermeyip cemʹ ve iddihârına harîs olmak maʹnâsınadır; yukâlu. بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا حَرَصَ بِجَمْعِ الْمَالِ وَمَنْعِهِ Ve at kısmı bir elini yukarı kaldırıp tırnağının ucuyla basmak maʹnâsınadır, niteki صُفُونٌ [ṡufûn] ayağına mahsûstur; yukâlu: بَيْقَرَ الْفَرَسُ إِذَا خَامَ بِيَدِهِ Ve Şâm ülkesinden ʹIrâḵ diyârına ʹazîmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا خَرَجَ مِنَ الشَّامِ إِلَى الْعِرَاقِ Ve mutlakâ bir arzdan arz-ı uhrâya nakl ve hicret eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ فُلاَنٌ إِذَا هَاجَرَ مِنْ أَرْضٍ إِلَى أَرْضٍ Ve bir adamın mâl ve metâʹı firâvân olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْقَرَ الرَّجُلُ إِذَا كَثُرَ مَالُهُ وَمَتَاعُهُ

Vankulu Lugatı - البيقرة maddesi

اَلْبَيْقَرَةُ [el-bayḵaret] (ʹalâ-vezni اَلدَّحْرَجَة [ed-daḩrecet]) Kezâlik ʹâciz olmak; yukâlu: بَيْقَرَ الْكَلْبُ إِذَا رَأَى الْبَقَرَ فَتَحَيَّرَ كَمَا يُقَالُ غَزِلَ إِذَا رَأَى الْغَزَالَ فَلَهِيَ أَيْ تَرَكَ Ve

بَيْقَرَةٌ [beyḵaret] Bir kimse bâdiyede kavmini terk edip şehrde sâkin olmağa dahi derler. Ve sürʹatle yürürken başın aşağı tutmağa dahi derler.