اَلتَّأْفِيفُ [et-te΄fîf] ve
اَلتَّأَفُّفُ [et-te΄effuf] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir kimse gam ve endûhtan yâhûd kalb sıkıntısından yâhûd bir kimseden teng-dil ve ser-girân olduğundan nâşî of demek maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَّفَ الرَّجُلُ وَتَأَفَّفَ إِذَا قَالَ أُفًّا
اَلتَّأْفِيفُ [et-te΄fîf] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) أُفٍّ [uff] demek; yukâlu: أَفَّفَ تَأْفِيفًا إِذَا قَالَ لَهُ أُفٍّ Kalallâhu taʹâlâ: ﴿فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ﴾ (الإسراء، 23) Ve bunda lügat altıdır, Aḣfeş rivâyeti üzere: Biri أُفِّ [uffi]dir hemzenin zammı ve fâ’nın kesri üzere binâsı ve teşdîdiyle. Ve biri dahi أُفَّ [uffe]dir hemzenin zammı ve fâ’nın fethi üzere binâsı ve teşdîdiyle. Ve biri dahi أُفُّ [uffu]dur hemzenin ve fâ’nın zamm üzere binâsı ve teşdîdiyle. Ve biri de أُفٍّ [uffin]dir hemzenin zammı ve fâ’nın cerr üzere tenvîni ve teşdîdi ile. Ve biri أُفًّا [uffen]dir hemzenin zammı ve fâ’nın nasb üzere tenvîni ve teşdîdiyle. Ve altıncısı أُفٌّ [uffun]dur hemzenin zammı ve fâ’nın refʹi üzere tenvîni ve teşdîdiyle. Ve gâh olur أُفًّا وَتُفًّا dahi derler ʹalâ-tarîki’l-itbâʹ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı