اَلْبَوَادُ [el-bevâd] (bâ’nın fethiyle) ve
اَلْبَيْدُ [el-beyd] (كَيْدٌ [keyd] vezninde) ve
اَلْبَيَادُ [el-beyâd] (bâ’nın fethiyle) ve
اَلْبُيُودُ [el-buyûd] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
اَلْبَيْدُودَةُ [el-beydûdet] (حَيْدُودَةٌ [ḩaydûdet] vezninde) Bir kimse munkatıʹ olmak vech üzere gitmek maʹnâsınadır ki nâm ve nişânı nâbûd ve nâ-peydâ olmaktan ʹibârettir; yukâlu: بَادَ الرَّجُلُ يَبِيدُ بَوَادًا وَبَيْدًا وَبَيَادًا أَوْ بُيُودًا وَبَيْدُودَةً إِذَا ذَهَبَ وَانْقَطَعَ Usûl-i sâ΄irede helâk ile müfesser olup mü΄ellifin me΄âl-i tefsîri dahi odur. Ve
بُيُودٌ [buyûd] Güneş batmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: بَادَتِ الشَّمْسُ بُيُودًا إِذَا غَرَبَتْ
اَلْبَيْدُ [el-beyd] (bâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) ve
اَلْبُيُودُ [el-buyûd] (zammeteynle) Helâk olmak; yukâlu: بَادَ الشَّيْءُ يَبِيدُ بَيْدًا وَبُيُودًا أَيْ هَلَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı