اَلتَّأَجُّجُ [et-te΄eccuc] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Âteş kendi tutuşup ʹalevlenmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَأَجَّجَتِ النَّارُ إِذَا تَلَهَّبَتْ Ve
تَأَجُّجٌ [te΄eccuc] تَأْجِيجٌ [te΄cîc] kelimesine mutâviʹ olur, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلتَّأْجِيجُ [et-te΄cîc] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Yalınlandırmak. Ve
اَلتَّأَجُّجُ [et-te΄eccuc] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) ve
اَلْإِئْتِجَاجُ [el-i΄ticâc] (ʹalâ-vezni اَلْإِحْتِرَام [el-iḩtirâm]) Yalınlanmak; yukâlu: أَجَّجْتُهَا فَتَأَجَّجَتْ وَإِئْتَجَّتْ عَلَى وَزْنِ إِفْتَعَلَتْ Ve
إِئْتِجَاجٌ [i΄ticâc] Gündüz ıssı olmağa dahi derler; yukâlu: إِئْتَجَّ النَّهَارُ إِئْتِجَاجًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı