اَلتَّنْقِيحُ [et-tenḵîḩ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi kemikten ilk çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَّحَ الْعَظْمَ بِمَعْنَى نَقَحَهُ Ve ağacın dalını yunup düğümleri düzeltmek ve hemvâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَّحَ الْجِذْعَ بِمَعْنَى نَقَحَهُ Ve تَنْقِيحُ الشِّعْرِ [tenḵîhu’ş-şiʹr] bundan me΄hûzdur ki bigâne elfâz ve haşviyyâttan ve taʹbîrât-ı bâride ve maʹânî-i şârideden pâkîze ve mühezzeb kılmaktan ʹibârettir; yukâlu: نَقَّحَ الشَّاعِرُ شِعْرَهُ إِذَا هَذَّبَهُ Kâle’ş-şârih خَيْرُ الشِّعْرِ اَلْحَوْلِيُّ الْمُنَقَّحُ Garîbdir ki Vanḵulu ve Ḵânûnü’l-Edeb mütercimi حوْلِيٌّ kelimesini sene maʹnâsına haml ile şiʹrin hayrlısı yılında çıkıp elfâz-ı sakîleden pâk ola diye tefsîr eylemiştir. Burada حَوْلٌ [ḩavl] ise hazâkat ve dikkat-i nazar maʹnâsınadır.
اَلتَّنْقِيحُ [et-tenḵîḩ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) تَنْقِيحُ الْجِذْعِ [tenḵîḩu’l-cižʹ] yaʹnî ağacı yonup pâk etmek. Ve
تَنْقِيحُ الشِّعْرِ [tenḵîḩu’ş-şiʹr] Şiʹri tezyîn edip elfâz-ı bârideden pâk etmek; yukâlu: خَيْرُ الشِّعْرِ الْحَوْلِيُّ الْمُنَقَّحُ Yaʹnî “Şiʹrin hayrlısı yılında çıkıp elfâz-ı sakîleden pâk olandır.” Ve
تَنْقِيحُ الْعَظْمِ [tenḵîḩu’l-ʹażm] Sünüğün iliğin çıkarmaktır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı