Kamus-ı Muhit - الحسين maddesi

اَلْحَاسِنُ [el-ḩâsin] ve

اَلْحَسَنُ [el-ḩasen] (fethateynle) ve

اَلْحَسِينُ [el-ḩasîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

اَلْحُسَانُ [el-ḩusân] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve

اَلْحُسَّانٌ [el-ḩussân] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) İsm-i fâʹillerdir, güzel nesneye denir. حَاسِنٌ [ḩâsin] bâb-ı evveldendir, ذُو حُسْنٍ [žû ḩusn] maʹnâsınadır. حَسَنٌ [ḩasen] ve حَسِينٌ [ḩasîn] ve حُسَانٌ [ḩusân] kelimelerinin cemʹi حِسَانٌ [ḩisân] gelir ḩâ’nın kesriyle. Ve رُمَّانٌ [rummân] vezninin حُسَّانُونَ [ḩussânûn] gelir. Mü΄ennesi حَسَنَةٌ [ḩasenet] ve حَسْنَاءُ [ḩasnâ΄] ve حُسَّانَةٌ [ḩussânet]tir, رُمَّانَةٌ [rummânet] vezninde. Ve حَسَنَةٌ [ḩasenet] ve حَسْنَاءُ [ḩasnâ΄] kelimelerinin cemʹi حِسَانٌ [ḩisân] ve حُسَّانَةٌ [ḩussânet]in cemʹi حُسَّانَاتٌ [ḩussânât] gelir: وَلاَ تَقُلْ رَجُلٌ أَحْسَنُ فِي مُقَابَلَةِ امْرَأَةٌ حَسْنَاءُ Yaʹnî gerçi حَسْنَاءُ [ḩasnâ΄] kelimesinin hasebe’l-kıyâs müzekkeri أَحْسَنُ [aḩsen] olmaktır, lâkin mehcûrdur, niteki أَمْرَدُ [emred] kelimesinin mü΄ennesi مَرْدَاءُ iken mehcûr olmuştur; ve lihâzâ: إِمْرَأَةٌ حَسْنَاءُ derler, mukâbilinde رَجُلٌ أَحْسَنُ demezler ve غُلَامٌ أَمْرَدُ derler, mukâbilinde جَارِيَةٌ مَرْدَاءُ demezler, belki efʹal-i tafdîl irâdesiyle هُوَ الْأَحْسَنُ derler; cemʹi أَحَاسِنُ [eḩâsin]dir; ve minhu أَحَاسِنُ الْقَوْمِ أَيْ حِسَانُهُمْ

اَلْحَسَنُ [el-Ḩasen] (fethateynle) ve

اَلْحُسَيْنُ [el-Ḩuseyn] (musaggar bünyesiyle) İki cebel yâhûd iki uzun kumsal adıdır. حَسَنٌ [Ḩasen] dediklerinin yanında Bisṯâm b. Ḵays medfûndur. Cemʹ olundukta taglîben حَسَنَانِ [Ḩasenân] denir. Ve

حَسَنٌ [Ḩasen] ve

حُسَيْنٌ [Ḩuseyn] Ṯayyi΄ kabîlesinden iki batndır. Ve esmâ-i ricâldendir. Ve

حَسَنٌ [ḩasen] (fethateynle) Mutlakan zâtında hüsnle muttasıf hûb ve pesendîde şey΄e denir. Ve Endelus’te bir hisâr adıdır. Ve Yemâme’de bir karyedir. Ve bir hoş-manzar şecer adıdır ki أَلاَءٌ [elâ΄] dedikleri şecer olacaktır. Ve kolda dirsekten ötecede olan karaca kemiğine denir; bunda zammla da lügattir. Ve yüksek kum yığınına denir.

Vankulu Lugatı - الحسين maddesi

اَلْحَسَنُ [el-Ḩasen] ve

اَلْحُسَيْنُ [el-Ḩuseyn] (ḩâ’nın evvelde fethi ve sânîde zammı ve sîn’lerin fethiyle) Emîrü’l-mü΄minîn ʹAlî’nin oğulları radıyallâhu ʹanhum. Ve

حُسَيْنٌ [Ḩuseyn] Ṯayyi΄ kabîlesinden iki cemâʹatin adıdır. Ve

حُسَيْنٌ [Ḩuseyn] ve

حَسَنٌ [Ḩasen] Benî Saʹd’a mensûb bir kumun dahi adıdır, remle-i mahsûsa maʹnâsına ki Ebû’ṡ-Ṡahbâ΄ onda katl olunmuştur. Ve onun kâtili ʹÂṡım b. Ḩalîfe’dir. Ve Muberred eyitti: Zikr olunan kumlar iki yığın kumdur ki onda nevʹ-i istitâlet vardır, yaʹnî yığınları müdevver değildir.