اَلْحَوْجَاءُ [el-ḩavcâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) Bu dahi hâcet ve lâzıme maʹnâsınadır; ve minhu tekûlu: مَا لِي فِيهِ حَوْجَاءُ وَلاَ لَوْجَاءُ Ve tekûlu: مَا لِي فِيهِ حُوَيْجَاءُ وَلاَ لُوَيْجَاءُ بِصِيغَةِ التَّصْغِيرِ أَيْ حَاجَةٌ Burada لَوْجَاءُ [levcâ΄] kelimesi de hâcet maʹnâsına müstaʹmeldir, niteki mâddesinde mübeyyendir. Ve ʹArablar مَا فِي صَدْرِي حَوْجَاءُ وَلاَ لَوْجَاءُ derler, لاَ مِرْيَةٌ وَلاَ شَكٌّ maʹnâsını murâd ederler, zîrâ derûna ʹârız olan rîbe ve gümân muhtâcü’l-izâle olmakla mübâlagatan ona ıtlâk eylediler; ve yekûlûne: كَلَّمْتُهُ فَمَا رَدَّ حَوْجَاءَ وَلاَ لَوْجَاءَ أَيْ كَلِمَةً قَبِيحَةً وَلاَ حَسَنَةً Ke-mâ yekûlûne: كَلَّمْتُهُ فَمَا رَدَّ عَلَيَّ بَيْضَاءَ وَلاَ سَوْدَاءَ Mü΄ellifin burada tefsîri leff ü neşr-i müşevveştir.
اَلْحَوْجَاءُ [el-ḩavcâ΄] حَاجَةٌ [ḩâcet] maʹnâsınadır; yukâlu: مَا فِي صَدْرِي حَوْجَاءُ وَلَا لَوْجَاءُ وَلَا شَكٌّ وَلَا مِرْيَةٌ ki bunlar cümle bir maʹnâyadır. Ve
حَوْجَاءُ [ḩavcâ΄] ve لَوْجَاءُ [levcâ΄] İyi ve yatlı maʹnâsına da gelir. Kâle İbnu’s-Sikkît: yukâlu: كَلَّمْتُهُ فَمَا رَدَّ عَلَيَّ حَوْجَاءَ وَلَا لَوْجَاءَ وَهَذَا كَقَوْلِهِمْ كَلَّمْتُهُ فَمَا رَدَّ عَلَى سَوْدَاءَ وَلَا بَيْضَاءَ أَيْ كَلِمَةً قَبِيحَةً وَلَا حَسَنَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı