اَلرَّدَاحُ [er-redâḩ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Sağrısı ve kıynakları mülahham ve sakîl olan hatuna denir. Ve büyük çanağa denir. Ve leşker-i cerrâra denir ki kesret ve izdihâmından seyr ve hareketleri âheste ve ağır ola. Ve dalları budakları vâsiʹ ve münbasit ulu ağaca denir, İstanköy çınarı gibi. Ve yükü ağır erkek deveye denir ki yük basmakla ağırlanmış ola. Ve iri kuyruklu koça denir. Ve ucuzluk ve bolluk yere denir. Ve ʹazîm ve sakîl olan fitneye denir. Cemʹi رُدُحٌ [ruduḩ] gelir zammeteynle; ve minhu kavlu ʹAlî radıyallâhu ʹanhu: “إِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ أُمُورًا مُتَمَاحِلَةً رُدُحًا” وَيُرْوَى رُدَّحًا بِالضَّمِّ وَالتَّشْدِيدِ أَيْ أُمُورًا مُتَطَاوِلَةً وَفِتْنَةً ثَقِيلَةً عَظِيمَةً
اَلرَّدَاحُ [er-redâḩ] (râ’nın fethiyle) Şol ʹavrettir ki oturak yerleri sakîl ve fermûde ola, mülahham olduğu için. Ve
رَدَاحٌ [redâḩ] Bir bölük atlıdır ki seyri ağır ola, ziyâde kesretinden ötürü; yukâlu: كَتِيبَةٌ رَدَاحٌ Ve
رَدَاحٌ [redâḩ] Büyük çanağa dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı