Kamus-ı Muhit - الزفاف maddesi

اَلزَّفُّ [ez-zeff] (zây’ın fethi ve fâ’nın teşdîdiyle) ve

اَلزِّفَافُ [ez-zifâf] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Gelini düzüp koşup gerdek için güveyi hânesine iletmek maʹnâsınadır ki murâd gerdeğe komak ve gerdeğe iletmek olacaktır. بَيْتُ الزِّفَافِ [beytu’z-zifâf] gerdek evi ve لَيْلَةُ الزِّفَافِ [leyletu’z-zifâf] gerdek gecesidir; yukâlu: زَفَّ الْعَرُوسَ إِلَى زَوْجِهَا زَفًّا وَزِفَافًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا هَدَاهَا Ve şimşek yalabımak maʹnâsınadır; yukâlu: زَفَّ الْبَرْقُ إِذَا لَمَعَ Ve

زَفٌّ [zeff] ve

زُفُوفٌ [zufûf] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

زَفِيفٌ [zefîf] Sürʹatle gitmek, ʹalâ-kavlin bunlar ve zikri âtî إِزْفَافٌ [izfâf] ذَمِيلٌ [žemîl] taʹbîr olunan deve seyrine şebîh gitmek, ʹinde’l-baʹz devekuşunun ibtidâ seğirtmesine denir; yukâlu: زَفَّ الظَّلِيمُ وَغَيْرُهُ زَفًّا وَزُفُوفًا وَزَفِيفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَسْرَعَ أَوْ هُوَ وَالْإِزْفَافُ كَالذَّمِيلِ أَوْ أَوَّلُ عَدْوِ النَّعَامِ Ve rüzgâr mülâyemetle esip gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَفَّتِ الرِّيحُ إِذَا هَبَّتْ فِي مُضِيٍّ أَيْ بِاللِّينِ Ve

زَفِيفٌ [zefîf] Kuş uçarken kendi kendisini götürüp atmak, ʹalâ-kavlin kanatlarını yaymak maʹnâsınadır; yukâlu: زَفَّ الطَّائِرُ زَفًّا وَزَفِيفًا إِذَا رَمَى بِنَفْسِهِ أَوْ بَسَطَ جَنَاحَيْهِ Ve

زَفِيفٌ [zefîf] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Cüst ve serîʹ maʹnâsınadır; yukâlu: رَجُلٌ زَفِيفٌ أَيْ سَرِيعٌ

Vankulu Lugatı - الزفاف maddesi

اَلزِّفَافُ [ez-zifâf] (zâ’nın kesriyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: زَفَفْتُ الْعَرُوسَ إِلَى زَوْجِهَا أَزُفُّ زَفًّا وَزِفَافًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ