Kamus-ı Muhit - الزحف maddesi

اَلزَّحْفُ [ez-zaḩf] (zâ’nın fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve

اَلزُّحُوفُ [ez-zuḩûf] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

اَلزَّحَفَانُ [ez-zeḩafân] (fetehâtla) Yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَفَ إِلَيْهِ زَحْفًا وَزُحُوفًا وَزَحَفَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا مَشَى Ve kanadı bitmedik çekirge ileri ileri atılarak gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَفَ الدَّبَى إِذَا مَشَى قُدُمًا Ve

زَحْفٌ [zaḩf] Düşman tarafına doğru çekilip giden ʹaskere denir ki tesmiye bi’l-masdardır; yukâlu: شَذَّ عَنِ الزَّحْفِ وَهُوَ جَيْشٌ يَزْحَفُونَ إِلَى الْعَدُوِّ Ve

زَحْفٌ [zaḩf] Çocuk sürünüp emekleyerek yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَفَ الصَّبِيُّ يَزْحَفُ قَبْلَ أَنْ يَمْشِيَ أَيْ يَدِبُّ Ve deve pek yorulmakla tabanını sürüyerek yürüyüp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَفَ الْبَعِيرُ إِذَا أَعْيَا فَجَرَّ فِرْسِنَهُ

Vankulu Lugatı - الزحف maddesi

اَلزَّحْفُ [ez-zaḩf] (zâ’nın fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) Yürümek, meşy maʹnâsına; yukâlu: زَحَفَ إِلَيْهِ زَحْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا مَشَى ve yukâlu: زَحَفَ الدَّبَا قُدْمًا Ve دَبَا [debâ] dâl-ı mühmelenin fethiyle kanadı bitmedik çekirge.Ve قُدُمًا [ḵudumen] ḵâf’ın zammıyla mukeddemâ maʹnâsınadır. Ve

زَحْفٌ [zaḩf] Şol ʹaskerdir ki ʹadüvv cânibine yürür. Ve

زَحْفٌ [zaḩf] Oğlancık sürünmeğe de derler; yukâlu: اَلصَّبِيُّ يَزْحَفُ عَلَى الْأَرْضِ قَبْلَ أَنْ يَمْشِيَ Ve deve yorulduğundan ayağın sürüyerek gitmeğe dahi derler; yukâlu: زَحَفَ الْبَعِيرُ إِذَا أَعْيَا فَجَرَّ فِرْسِنَهُ Ve فِرْسِنٌ [firsin] fâ’nın ve sîn’in kesriyle deve ayağı, خُفٌّ [ḣuff] maʹnâsına.