اَلْأَشْجَرُ [el-eşcer] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde ki vasftır) ve
اَلشَّجِيرُ [eş-şecîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْمُشْجِرُ [el-muşcir] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Kezâlik ağaçlık ve koruluk yere denir; yukâlu: وَادٍ أَشْجَرُ وَشَجِيرٌ وَمُشْجِرٌ أَيْ كَثِيرُ الشَّجَرِ Ve
أَشْجَرُ [eşcer] Efʹal-i tafdîl olur; yukâlu: هَذَا الْمَكَانُ أَشْجَرُ مِنْهُ أَيْ أَكْثَرُ شَجَرًا
اَلشَّجِيرُ [eş-şecîr] (şîn’in fethi ve cîm’in kesriyle) Garîb maʹnâsınadır, gerek insândan olsun gerek deveden olsun. Ve
شَجِيرٌ [şecîr] Şol oka derler ki kendi ağacından olmayan okların arasına düşmüş ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı