اَلشُّعْرُورَةُ [eş-şuʹrûret] (şîn’in zammıyla) قِثَّاء [ḵišamp;šamp;â΄]-i sagîre denir ki hıyârın birâderi olan ʹacûrun hurde nevʹidir. Cemʹi شَعَارِيرُ [şeʹârîr] gelir. Ve
شَعَارِيرُ [şeʹârîr] Perâkende ve târümâr maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: ذَهَبُوا شَعَارِيرَ بِقَذَّانَ أَوْ بِقِنْدَحْرَةَ أَيْ مُتَفَرِّقِينَ مِثْلَ الذِّبَّانِ Yaʹnî “Sinekler gibi el ayak yetişmez yerlere târümâr olup gittiler.” Ve
شَعَارِيرُ [şeʹârîr] Etfâl-i ʹArab beynlerinde bir oyun adıdır. Ve kelime-i merkûmenin müfredi yoktur, شَعَابِيبُ [şeʹâbîb] gibi.
اَلشُّعْرُورَةُ [eş-şuʹrûret] (şîn’in zammı ve ʹayn’ın sükûnu ve râ’nın zammıyla) Vâhidi. Ve
شَعَارِيرُ [şeʹârîr] Bir oyuna dahi derler, müfredi yoktur; yukâlu: لَعِبْنَا الشَّعَارِيرَ وَهَذا لَعِبُ الشَّعَارِيرِ Ve
شَعَارِيرُ [şeʹârîr] Teferruk mahallinde dahi istiʹmâl olunur; yukâlu: ذَهَبَ الْقَوْمُ شَعَارِيرَ أَيْ تَفَرَّقُوا Aḣfeş eyitti: Bunun vâhidi yoktur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı