اَلشَّرَاشِرُ [eş-şerâşir] (şîn-i ûlânın fethi ve sâniyenin kesriyle) Nefs ve zât maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْقَى عَلَيْهِ شَرَاشِرَهُ أَيْ نَفْسَهُ حِرْصًا وَمَحَبَّةً ve yukâlu: بَاشَرَ بِهِ بِشَرَاشِرِهِ أَيْ بِنَفْسِهِ Ve ahmâl ve eskâl maʹnâsınadır. Ve sevgiye denir, muhabbet maʹnâsına. Ve cesedin mecmûʹuna denir ki baştan ayağa dek kâlıbdır. Ve at ve deve makûlesinin kuyrukları ucuna denir ki zâ΄id salınan kıllar ve tüyler olacaktır. Müfredi شَرْشَرَةٌ [şerşeret]tir. Ve
شَرَاشِرُ [Şerâşir] Bir mevziʹ adıdır.
اَلشَّرَاشِرُ [eş-şerâşir] (şîn-i evvelin fethiyle ve şîn-i sânînin kesriyle) Eskâl ve esbâb. Ve
شَرَاشِرُ [şerâşir] Nefse de ıtlâk olunur; yukâlu: أَلْقَى عَلَيْهِ شَرَاشِرَهُ أَيْ نَفْسَهُ حِرْصًا وَمَحَبَّةً Ve
شَرَاشِرُ [şerâşir] Kuyrukta asılı olan tüyler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı