اَلْكِرَاضُ [el-kirâḋ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Eksik doğurmağa ve eksik yavruya denir, خِدَاجٌ [ḣidâc] maʹnâsınadır; yukâlu: وَضَعَهُ كِرَاضًا أَيْ خِدَاجًا Ve buğur deveye denir; ʹalâ-kavlin erkek devenin menîsine denir ki nâkanın rahimi onu kabûl eyledikten sonra taşra defʹ eylemiş ola. Ve rahimde olan halka halka boğumlara ve bükümlere denir; müfredi كِرْضٌ [kirḋ]dir kâf’ın kesriyle yâhûd كُرْضَةٌ [kurḋat]tır kâf’ın zammıyla. Ve yayın yukarısında olan şol kertiğe denir ki ona kirişin kenârda düğüm yerleri atılır. Ve
كِرَاضٌ [kirâḋ] كَرِيضٌ [kerîḋ] yapmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَرَضَ الرَّجُلُ كِرَاضًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا عَمِلَ الْكَرِيضَ
اَلْكِرَاضُ [el-kirâḋ] (kâf’ın kesriyle) Erkek menîsidir ki nâkanın rahimi onu kabûl ettikten sonra taşra bırakır. Ve
كِرَاضٌ [kirâḋ] Rahimin şikenlerine dahi derler; cemʹdir, lafzından müfredi yoktur. Ve Ebû ʹUbeyde eyitti: onun müfredi كُرْضَةٌ [kurḋat]tır kâf’ın zammıyla.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı