اَللَّقْنُ [el-laḵn] (lâm’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) ve
اَللَّقْنَةُ [el-laḵnet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve
اَللَّقَانَةُ [el-leḵânet] ve
اَللَّقَانِيَةُ [el-leḵâniyet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] ve كَرَاهِيَةٌ [kerâhiyet] veznlerinde) Sürʹat-i fehm maʹnâsınadır ki bir nesneyi fi’l-hâl fehm ve idrâk eylemekten ʹibârettir, gerek şifâhen olan kelâmdan ve gerek mektûbdan olsun; yukâlu: لَقِنَهُ لَقْنًا وَلَقْنَةً وَلَقَانَةً وَلَقَانِيَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَهِمَهُ سَرِيعًا Ve
لَقَانَةٌ [leḵânet] ve
لَقَانِيَةٌ [leḵâniyet] İsm olurlar; yukâlu: لَهُ لَقَانَةٌ وَلَقَانِيَةٌ أَيْ سُرْعَةُ الْفَهْمِ
اَللَّقَانِيَةُ [el-leḵâniyet] (lâm’ın fethi ve nûn’un kesri ve yâ’nın tahfîfiyle) Kezâlik fehm maʹnâsına; tekûlu: لَقِنْتُ الْكَلَامَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَهِمْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı