el-meyt ~ اَلْمَيْتُ

Kamus-ı Muhit - الميت maddesi

اَلْمَيِّتُ [el-meyyit] (سَيِّدٌ [seyyid] vezninde) ve

اَلْمَيْتُ [el-meyt] (yâ’nın sükûnuyla) Ölmüş kişiye denir ki ölü taʹbîr olunur, Fârisîde murde denir. ʹAlâ-kavlin مَيْتٌ [meyt] (tahfîfle) bi’l-fiʹl ölmüş kişiye denir. Ve

مَيِّتٌ [meyyit] (teşdîd ile) ve

مَائِتٌ [mâ΄it] Henüz ölmeyip lâkin ölmek sadedinde olan kişiye denir ki ölümcül taʹbîr olunur. Cemʹi أَمْوَاتٌ [emvât] ve مَوْتَى [mevtâ] gelir جَرْحَى [cerḩâ] gibi ve مَيِّتُونَ [meyyitûn] ve مَيْتُونَ [meytûn] gelir, teşdîd ve tahfîfle. Mü΄enneslerinde مَيِّتَةٌ [meyyitet] ve مَيْتَةٌ [meytet] denir, teşdîd ve tahfîfle, kezâlik مَيْتٌ [meyt] denir hâ’sız. İşbu مَيْتٌ [meyt] kelimesinin aslı مَيْوِتٌ [meyvit] idi, feyʹil vezninde, vâv yâ’ya kalb ve idgâm olundu, baʹdehu tahfîfle مَيْتٌ [meyt] dahi dediler; tahfîfi yâ tahfîf yâhûd fark-ı mezkûr içindir. Ve Miṡbâḩ’ın beyânına göre أَمْوَاتٌ [emvât] مَيْتٌ [meyt]in cemʹidir ki muhaffeftir, بَيْتٌ [beyt] ve أَبْيَاتٌ [ebyât] gibi ve مَوْتَى [mevtâ] مَرْضَى [merḋâ] ve جَرْحَى [cerḩâ] bünyesine mahmûldür, “men yaʹḵil” cemʹidir, ve مَيِّتُونَ [meyyitûn] zükûr-ı ʹukalâya mahsûstur ve مَيِّتَاتٌ [meyyitât] teşdîd ile inâs-ı ʹukalâ΄ içindir, ve tahfîfle hayvân-ı sâ΄ire içindir.

Vankulu Lugatı - الميت maddesi

اَلْمَيِّتُ [el-meyyit] ve

اَلْمَيْتُ [el-meyt] (yâ’nın teşdîdi ve tahfîfiyle) Ölmüş kimse.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı