اَلنَّجَا [en-necâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) ve
اَلنَّجْوَةُ [en-necvet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve
اَلْمَنْجَى [el-mencâ] (مَرْمَى [mermâ] vezninde) Tümsek ve yüksek yere denir, gûyâ ki sel suyundan necâta bâʹistir; yukâlu: نَزَلُوا وَرَاءَ النَّجَا وَالنَّجْوَةِ وَالْمَنْجَى أَيْ مَا ارْتَفَعَ مِنَ الْأَرْضِ Ve
نَجَا [necâ] Değneğe denir, عَصَا [ʹaṡâ] maʹnâsına. Ve değnek düzecek sırık makûlesi ağaca denir.
اَلنَّجَا [en-necâ] (nûn’un fethi ve elifin kasrıyla) Devenin derisin soymak; tekûlu: نَجَوْتُ جِلْدَ الْبَعِيرِ عَنْهُ إِذَا سَلَخْتَهُ Ve
نَجَا [necâ] Devenin derisine dahi derler, nitekim baʹzı eşʹârda نَجَا الْجِلْدِ vâkiʹ oldukta Ferrâ eyitti: نَجَا [necâ] kelimesin جِلْد [cild]e izâfet etti, zîrâ ʹArab tâ΄ifesi gâh olur şey΄i kendi nefsine muzâf ederler kaçan lafzı mugâyir olsa, Bârî taʹâlânın ﴿حَقُّ الْيَقِينِ﴾ (الواقعة، 95) ve ﴿وَلَدَارُ الْآخِرَةِ﴾ (يوسف، 109) buyurduğu gibi. Ve
نَجَا [necâ] Mihaffe ağaçlarına dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı