اَلنَّجِدُ [en-necid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلنَّجُدُ [en-necud] (عَضُدٌ [ʹaḋud] vezninde) ve
اَلنَّجِيدُ [en-necîd] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bunlarda şecîʹ ve pür-dil adama denir ki sâ΄irlerin ʹâciz oldukları umûr-ı ʹazîmeye nüfûz ve temşîte muktedir ola. Ve
نَجِيدٌ [necîd] Magmûm ve gussa-nâk adama denir; مَنْجُودٌ [mencûd] gibi maʹnâ-yı sâbıktan me΄hûzdur ve arslana ıtlâk olunur.
اَلنَّجِيدُ [en-necîd] (nûn’un fethi ve cîm’in kesriyle) Bi-maʹnâhu. Ve
نَجِيدٌ [necîd] Renc ve belâya düşen kimseye dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı