اَلْجُبُّ [el-cubb] (cîm’in zammıyla) Kuyuya denir, bi΄r maʹnâsına, ʹalâ-kavlin dibi derin, suyu çok olana yâhûd otlağın ve çayırlığın pek aʹlâ ve eltaf yerinde vâkiʹ olana yâhûd içeri duvarı taşla örülüp yapılmamış olana yâhûd nâs hafr eylemeyip öylece ʹalâ-hâlihâ mevcûd olan kuyuya denir ki ʹâdî olur. Cemʹi أَجْبَابٌ [ecbâb] gelir ve جِبَابٌ [cibâb] gelir cîm’in kesriyle ve جِبَبَةٌ [cibebet] gelir قِرَدَةٌ [ḵiredet] vezninde. Ve
جُبٌّ [cubb] Şol su tulumuna ve dağarcığa denir ki iki deriden dikilip vâsiʹ olmak için aralığına bir deri dahi zamm olunmuş ola. Ve ʹArablar onu iki kat dikip içine nebîz vazʹ ederler. Ve
جُبٌّ [Cubb] Berber-zemîn’de bir mevziʹ adıdır ki ondan zürrâfa dedikleri hayvân getirirler. Zürrâfa tahrîfle zûrnâpa dedikleri cânverdir ki Fârisîde uştur-gâv ve peleng derler. Ve
جُبٌّ [Cubb] Ṯayyi΄ kabîlesine mahsûs bir mahzar yaʹnî meşhed adıdır. Ve Benû ʹÂmir kabîlesi ve Ḋabbe b. Ġaniyy cemâʹati yurtlarında birer su ismleridir. Ve Ḵâhire-i Mıṡr ile Bulbeys kasabası beyninde bir mevziʹdir. Ve Ḩaleb kazâsında bir karyedir kelb lafzına izâfetle جُبُّ الْكَلْبِ [Cubbu’l-Kelb] derler; onda bir çeşme vardır, kuduz kelb ısırdığı kimse üzerinden kırk gün mürûr eylemezden akdem onun suyundan içse marazından şifâ-yâb olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı