اَلْجَحْشُ [el-caḩş] (cîm’in fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) Deriye isâbet eden nesneyi soyup sıyırmak maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin bu tırmalamaktan aşağıca ki kaşımaktır yâhûd tırmalaktan ziyâde ki kazıyıp gidermektir; yukâlu: جَحَشَ الْجِلْدَ جَحْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا سَحَجَهُ وَقَشَرَهُ مِنْ شَيْءٍ يُصِيبُهُ أَوْ هُوَ كَالْخَدْشِ أَوْ دُونَهُ أَوْ فَوْقَهُ Ve
جَحْشٌ [caḩş] Eşek sıpasına denir ki cemʹi جِحَاشٌ [ciḩâş] gelir ve جِحْشَانٌ [ciḩşân] gelir cîm’in kesriyle; mü΄ennesi جَحْشَةٌ [caḩşet]tir. Ve atın tayına da ıtlâk olunur, مُهْرُ الْفَرَسِ [muhru’l-feres] maʹnâsına. Ve cüsse ve endâmın taslak ve kalın ve yakışıksızlığına denir; yukâlu: فِي هَيْكَلِهِ جَحْشٌ أَيْ جَفَاءٌ وَغِلَظٌ Ve cihâd ve gazâ maʹnâsınadır. Ve geyiğe ıtlâk olunur, ظَبْيٌ [żaby] maʹnâsına. Ve Cuheyne kabîlesinden bir sahâbî ismidir. Ve Ümmü’l-mü΄minîn Zeyneb ve birâderleri ʹAbdullâh ve ʹAbdu Benû Caḩş b. Ri΄âb sahâbîlerdir, radıyallâhu ʹanhum. Ve
جَحْشٌ [Caḩş] Ḣâbûr kazâsında bir karyedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı