Kamus-ı Muhit - رك maddesi

اَلرَّكُّ [er-rekk] (شَكٌّ [şekk] vezninde) ve

اَلرَّكَاكَةُ [er-rekâket] (سَمَاحَةٌ [semâḩat] vezninde) Bir nesne süst ve zaʹîf olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّ الشَّيْءُ رَكًّا وَرَكَاكَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَعُفَVe yufka olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّ الشَّيْءُ إِذَا رَقَّVe bir nesnenin baʹzını baʹzı üzere atmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّ الشَّيْءَ رَكًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَرَحَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ Ve bir nesneyi bir kimsenin boynuna ilzâm eylemek maʹnâsınadır, boyuna tavk geçirmek gibi; yukâlu: رَكَّ الذَّنْبَ فِي عُنُقِهِ إِذَا أَلْزَمَهُ إِيَّاهُ Ve bir nesnenin hacm ve cüssesini bilmek için el ile sıkıp yoklamak maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّ الشَّيْءَ بِيَدِهِ إِذَا غَمَزَهُ لِيَعْرِفَ حَجْمَهُ Ve çalışarak cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا فَجَهَدَهَا Ve

رَكٌّ [rekk] Azca yağmura, ʹalâ-kavlin çisintiden ziyâdece olana denir; râ’nın kesriyle de lügattır, رَكِيكَةٌ [rekîket] dahi denir, ke-mâ se-yuzkeru; cemʹi أَرْكَاكٌ [erkâk] ve رِكَاكٌ [rikâk]tır râ’nın kesriyle. Ve

رَكٌّ [rekk] Bulut çisinti yağdırmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَّكَتِ السَّمَاءُ رَكًّا إِذَا جَاءَتْ بِالرَّكِّVe

رَكٌّ [Rekk] Cebel-i Selmâ şarkîsinde bir su adıdır. Zuheyr işbu: “ثُمَّ اسْتَمَرُّوا وَقَالُوا إِنَّ مَشْرَبَكُمْ || مَاءٌ بِشَرْقِيِّ سَلْمَى فِيهِ أَوْ رَكَكُ”beytinde zarûret için fekk-i idgâm eyledi.

Vankulu Lugatı - رك maddesi

اَلرَّكُّ [er-rekk] (râ’nın fethi vekâf’ın teşdîdiyle) Mahbûsun elin boynuna demirlemek; tekûlu: رَكَكْتُ الْغُلَّ فِي عُنُقِهِ أَرُكُّهُ رَكًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا غَلَلْتَ يَدَهُ إِلَى عُنُقِهِ Ve

رَكٌّ [rekk] Bir kimsenin günâhı boynuna yükletmeğe dahi derler; tekûlu: رَكَكْتُ الذَّنْبَ فِي عُنُقِهِ إِذَا أَلْزَمْتَهُ إِيَّاهُ Ve

رَكٌّ [rekk] Bir nesnenin bir mikdârın bir mikdârı üzere bırakmağa dahi derler; tekûlu: رَكَكْتُ الشَّيْءَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ إِذَا طَرَحْتَهُ Ve

رَكٌّ [rek] Bir nesne zaʹîf olmağa da derler; yukâlu: رَكَّ الشَّيْءُ إِذَا رَقَّ وَضَعُفَ ve minhu kavluhum: إِقْطَعْهُ مِنْ حَيْثُ رَكَّ أَيْ مِنْ حَيْثُ ضَعُفَ وَالْعَامَّةُ تَقُولُ مِنْ حَيْثُ رَقَّ