اَلسُّرَى [es-surâ] (sîn’in zammıyla هُدَى [hudâ] vezninde) ʹÂmme-i leylde yola gitmeğe denir ki ismdir, gerek evvel ve evsat gerek âhirinde olsun. Ve bu mü΄ennestir, müzekker dahi olur; tekûlu: أَعْجَبَتْنِي وَأَعْجَبَنِي سُرَاهُ أَيْ سَيْرُهُ عَامَّةَ اللَّيْلِ Şârih der ki işbu سُرَى [surâ] ve هُدَى [hudâ] vezninde masdar nâdirdir, zîrâ bu cemʹ bünyesidir, hattâ Benû Esed bunları cemʹ kıyâsıyla mü΄ennes istiʹmâl eylediler. İntehâ. Ve
سُرَى [surâ] ve
مَسْرَى [mesrâ] (mîm’in fethiyle) ve
سَرْيَةٌ [seryet] (sîn’in fethi ve zammı ve râ’nın sükûnuyla) ve
سِرَايَةٌ [sirâyet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Masdarlardır, gece yola gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: سَرَى الرَّجُلُ يَسْرِي سُرًى وَمَسْرًى وَسَرْيَةً وَسُرْيَةً وَسِرَايَةً إِذَا سَارَ عَامَّةَ اللَّيْلِ Ve bâ΄ harfiyle müteʹaddî olur; yukâlu: سَرَى بِهِ إِذَا أَسْرَاهُ Ve ağaç kökünün damarları yer altına sürüp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: سَرَى عِرْقُ الشَّجَرِ إِذَا دَبَّ تَحْتَ الْأَرْضِ Ve davarın arkasına metâʹ atmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَرَى مَتَاعَهُ إِذَا أَلْقَاهُ عَلَى ظَهْرِ دَابَّتِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı