اَلسُّعْرُ [es-suʹr] (sîn’in zammıyla) ve
اَلسُّعَارُ [es-suʹâr] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Issılığa denir; yukâlu: ضَرَبَهُ السُّعْرُ وَالسُّعَارُ أَيْ الْحَرُّ Ve
سُعْرٌ [suʹr] Deliliğe denir; yukâlu: أَخَذَهُ السُّعْرُ أَيِ الْجُنُونُ Ve
سُعْرٌ [suʹr] ve
سُعَارٌ [suʹâr] Açlığa denir, ʹalâ-kavlin قَرَمٌ [ḵarem] maʹnâsınadır ki hâssaten et kısmına olan iştihâ ve ârzûdan ʹibârettir; tekulu: بِي سُعْرٌ وَسُعَارٌ أَيْ جُوعٌ أَوْ قَرَمٌ Ve
سُعْرٌ [suʹr] Bir marazın âhere sirâyet eylemesine denir; yukâlu: جَرَبَتِ الْإِبِلُ بِالسُّعْرِ أَيِ الْعَدْوَى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı