Kamus-ı Muhit - كف maddesi

Mü΄ellif, Baṡâ΄ir’de كَفُّ الْإِنْسَانِ مَا بِهَا يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ ʹibâretiyle beyân eylemekle buradan ziyâde îzâh eylemiştir. Ve insândan ezâyı menʹ ve defʹ eylediği için mübâlagaten ıtlâk olunmuştur. Hâsılı كَفٌّ [keff] beş parmağı müştemil olan avuca denir ki pençe taʹbîr olunur, sırtı dahi dâhildir; sırtına ظَاهِرُ كَفٍّ [żâhiru keff] ve içine بَاطِنُ كَفٍّ [bâṯinu keff] denir. Ve رَاحَةٌ [râḩat] pençenin iç tarafıdır ki aya taʹbîr olunur. Miṡbâḩ’ta اَلرَّاحَةُ مَعَ الْأَصَابِعِ ʹibâretiyle müfesserdir; yukâlu: مَدَّ إِلَيْهِ كَفَّهُ لِيَسْأَلَهُ أَيْ يَدَهُ أَوْ هِيَ إِلَى الْكُوعِ Ve

كَفٌّ [keff] Semiz otuna denir. Ve niʹmete ıtlâk olunur, يَدٌ [yed] gibi. Ve ʹarûziyyûn ıstılâhında yedinci harf-i sâkini iskât eylemeğe denir, فَاعِلاَتُنْ [fâʹilâtun] ve مَفَاعِيلُنْ [mefâʹîlun] cüz΄lerinin nûn’ları gibi ki فَاعِلاَتْ [fâʹilât] ve مَفَاعِيلْ [mefâʹîl] kalır. Ve

كَفٌّ [keff] Masdar olur, sevbin etrâfını iyledikten sonra tekrâr muhkem ve metîn dikmek maʹnâsına; yukâlu: كَفَّ النَّوْبَ كَفًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَاطَ حَاشِيَتَهُ وَهُوَ الْخِيَاطَةُ الثَّانِيَةُ بَعْدَ الشَّلِّ Ve kabı pek doldurmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَّ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ مَلْأً مُفْرِطًا Ve ayağa dolak sarmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَّ رِجْلَهُ إِذَا عَصَبَهَا بِخِرْقَةٍ Ve aʹmâ olmak maʹnâsınadır ki basarı ʹamelden memnûʹ olur; yukâlu: كَفَّ بَصَرُهُ بِالْفَتْحِ وَالضَّمِّ يَعْنِي مَعْلُومًا وَمَجْهُولاً أَيْ عَمِيَ Ve sarf ve defʹ eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: كَفَفْتُهُ عَنْهُ أَيْ دَفَعْتُهُ وَصَرَفْتُهُ Ve bir nesneden geri durmak, imtinâʹ maʹnâsınadır; tekûlu: كَفَفْتُهُ فَكَفَّ هُوَ لاَزِمٌ وَمُتَعَدٍّ

Vankulu Lugatı - كف maddesi

اَلْأَكُفُّ [el-ekuff] (hemzenin fethi vekâf’ın zammıyla) Cemʹi. Ve

كَفٌّ [keff] Bezin etrâfının iyledikten sonra muhkem dikmeğe dahi derler; tekûlu: كَفَفْتُ الثَّوْبَ إِذَا أَخَطْتَ حَاشِيَتَهُ وَهُوَ الْخِيَاطَةُ الثَّانِيَةُ بَعْدَ الشَّلِّ Ve

كَفٌّ [keff] Menʹ maʹnâsına da gelir; yukâlu: كَفَفْتُ الرَّجُلَ عَنِ الشَّيْءِ فَكَفَّ إِذَا مَنَعَتْهُ فَامْتَنَعَ يَتَعَدَّى وَلَا يَتَعَدَّى وَالْمَصْدَرُ وَاحِدٌ