اَلنَّفْتُ [en-neft] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) ve
اَلنَّفَتَانُ [en-nefetân] (fetehâtla) Darılmak yâhûd dargınlıktan şişip kabarmak maʹnâsınadır ki maʹnâ-yı âtîden me΄hûzdur; yukâlu: نَفَتَ الرَّجُلُ نَفْتًا وَنَفَتَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا غَضِبَ أَوْ نَفَخَ غَضَبًا Ümmehât-ı sâ΄irede نَفِيتٌ [nefît] kelimesi dahi mersûmdur, niteki mü΄ellif karîben نَتِيتٌ [netît] mâddesinde dahi işâret eylemiştir. Ve
نَفْتٌ [neft] ve
نَفَتَانٌ [nefetân] ve
نَفِيتٌ [nefît] Tencere şiddetle kaynamak yâhûd çorba tencerenin etrâfına yapışmak maʹnâsınadır ki çok kaynamaktan olur; yukâlu: نَفَتَتِ الْقِدْرُ إِذَا غَلَتْ أَوْ لَزِقَ الْمَرَقُ بِجَوَانِبِهَا Ve
نَفْتٌ [neft] Un ve nişasta makûlesine su konmakla kabarıp kalkmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَتَ الدَّقِيقُ وَنَحْوُهُ إِذَا صُبَّ عَلَيْهِ الْمَاءُ فَتَنَفَّخَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı