اَلنُّقْبَةُ [en-nuḵbet] (نُخْبَةٌ [nuḣbet] vezninde) Renk ve levn maʹnâsınadır. Ve pâsa denir ki kılıç ve ayna makûlesinin yüzüne çökmüş ola. Ve fistan taʹbîr olunan ayak donuna denir ki hemân uçkurluğu olur, ağı ve çapuğu olmaz. Eğer ağı ve paçası olursa سَرَاوِيلُ [serâvîl] olur. Ve
نُقْبَةٌ [nuḵbet] Uyuz ʹilletine denir, نُقْبٌ [nuḵb] lafzının müfredidir. Ve
نُقْبَةٌ [nuḵbet] Yüze denir, وَجْهٌ [vech] maʹnâsına.
اَلْمِنْقَبَةُ [el-minḵabet] (mîm’in kesriyle ve ḵâf’ın fethiyle) Şol demirdir ki onunla bir nesne delinir. Ve
نَقْبٌ [naḵb] Bezi نُقْبَةٌ [nuḵbet] kılmağa derler. Ve
نُقْبَةٌ [nuḵbet] (nûn’un zammıyla) Şol ayak donuna derler ki ağsız ola, nitekim zikr olunur inşâ΄allâhu taʹâlâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı