vaġd ~ وَغْدٌ

Kamus-ı Muhit - وغد maddesi

اَلْوَغْدُ [el-vaġd] (vâv’ın fethi ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) Ahmak ve zaʹîfü’l-ʹakl ve denî ve fürû-mâye olan kimseye denir, ʹalâ-kavlin zaʹîfü’l-cism kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ وَغْدٌ أَيْ أَحْمَقُ ضَعِيفٌ رَذْلٌ دَنِيءٌ أَوِ الضَّعِيفُ جِسْمًا Ve çocuğa denir, صَبِيٌّ [ṡabiyy] gibi. Ve kavm ve cemâʹatin hizmet-kârına denir, خَادِمُ الْقَوْمِ [ḣâdimu’l-ḵavm] maʹnâsına. Cemʹi أَوْغَادٌ [evġâd] gelir ve وُغْدَانٌ [vuġdân] gelir vâv’ın zammıyla ve وِغْدَانٌ [viġdân] gelir vâv’ın kesriyle. Ve

وَغْدٌ [vaġd] Sebzevâttan bâdincâna denir, مَغْدٌ [maġd] gibi. Ve kumar oklarından bir okun ismidir ki onun nasîbi yoktur. Ve köleye denir, عَبْدٌ [ʹabd] gibi.

Vankulu Lugatı - وغد maddesi

اَلْوَغْدُ [el-vaġd] (vâv’ın fethiyle ve ʹayn’ın sükûnuyla) Hizmet etmek; tekûlu: وَغَدْتُ الْقَوْمَ أَغِدُهُمْ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَدَمْتَهُمْ Ve

وَغْدٌ [vaġd] Şol kimseye derler ki boğazı tokluğuna hizmet eyleye; tekûlu minhu: وَغُدَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ Ve

وَغْدٌ [vaġd] Meysir oklarından bir oktur ki onun nasîbi yoktur. Ve مَيْسِرٌ [meysir] mîm’in fethi ve sîn’in kesriyle kumar oyunudur.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı