اَلْوَقْمُ [el-vaḵm] (vâv’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Redd etmek, Aṡmaʹî rivâyeti üzere; yukâlu: وَقَمَهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَدَّهُ Ve Ebû ʹUbeyde eyitti: وَقْمٌ [vaḵm] kahr etmeğe derler. Ve
وَقْمٌ [vaḵm] Uyanı ʹunfle çekmeğe dahi derler. Ve
وَقْمٌ [vaḵm] Bir kimseyi hâcetinden ʹunfle döndürmeğe dahi derler; yukâlu: وَقَمْتُ الرَّجُلَ عَنْ حَاجَتِهِ إِذَا رَدَدْتَهُ أَقْبَحَ الرَّدِّ Ve
وَقْمٌ [vaḵm] Bir kimsenin ʹırzın kesr edip zelîl etmeğe dahi derler; yukâlu: وَقَمَ اللهُ الْعَدُوَّ إِذَا أَذَلَّهُ Ve
وَقْمٌ [vaḵm] Yer çiğnenip otu yenmeğe dahi derler; yukâlu: وُقِمَتِ الْأَرْضُ إِذَا وُطِئْتَ وَأُكِلَ نَبَاتُهَا Ve gâh olur وُكِمَتْ dahi derler kâf’la ve kezâlik اَلْمَوْكُومُ yaʹnî مَوْكُومٌ [mevkûm] dahi مَوْقُومٌ [mevḵûm] gibidir, şedîdü’l-hüzn maʹnâsına olmakta ʹalâ-mâ se-yecî΄u.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı