اَلسَّفَهُ [es-sefeh] (fethateynle) ve
اَلسَّفَاهُ [es-sefâh] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve
اَلسَّفَاهَةُ [es-sefâhet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) ʹAkl ve idrâk hafîf olmak; ʹalâ-kavlin nakîzidir ki ʹakl ve idrâktan bî-behre olmaktan ʹibârettir yâhûd cehl ve nâdânî maʹnâsınadır; yukâlu: فِيهِ سَفَهٌ وَسَفَاهٌ وَسَفَاهَةٌ أَيْ خِفَّةُ الْحِلْمِ أَوْ نَقِيضُهُ أَوِ الْجَهْلُ Ve bunlar masdar olurlar, sefîh olmak maʹnâsına; yukâlu: سَفِهَ الرَّجُلُ سَفْهًا وَسَفَاهًا وَسَفَاهَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ فَهُوَ سَفِيهٌ Ve yukâlu: سَفِهَ نَفْسَهُ وَرَأْيَهُ مُثَلَّثَةً يَعْنِي مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْأَوَّلِ وَالْخَامِسِ إِذَا حَمَلَهُ عَلَى السَّفَهِ أَوْ نَسَبَهُ إِلَى السَّفَهِ أَوْ أَهْلَكَهُ Yaʹnî filân filânı sefâhete uğrattı yâhûd sefâhete nisbet eyledi.
اَلسَّفَاهُ [es-sefâh] (sîn’in fethiyle) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı