اَلسَّفِيقُ [es-sefîḵ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Vasftır, tefeli sık ve muhkem dokunmuş sevbe denir; yukâlu: ثَوْبٌ سَفِيقٌ أَيْ صَفِيقٌ Bu münâsebetle pek yüzlü utanmaz adama سَفِيقُ الْوَجْهِ [sefîḵu’l-vech] ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ سَفِيقُ الْوَجْهِ أَيْ وَقِحٌ
اَلسَّفِيقُ [es-sefîḵ] (sîn’in fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Sık dokunmuş olan bez, صَفِيقٌ [ṡafîḵ] maʹnâsına. Ve
سَفِيقٌ [sefîḵ] Bî-hayâ olup yüzü berk olan kimseye dahi derler; yukâlu: رَجُلٌ سَفِيقُ الْوَجْهِ أَيْ وَقِحٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı