اَلشَّقِيقَةُ [eş-şeḵîḵat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) İki kum tepeleri aralığında olan açık yere denir ki inbât-ı nebât eder; cemʹi شَقَائِقُ [şeḵâ΄iḵ] gelir. Ve bir kuşun ismidir, شَقُوقَةٌ [şeḵûḵat] dahi derler; musaggarı شُقَيِّقَةٌ [şuḵayyiḵat]tır. Ve boralı firâvân yağmura denir, sehâb ondan münşakk olduğu için. Ve âfâka lemeʹânı münteşir olan şimşeğe denir. Ve yarımca dedikleri ağrıya denir ki başın ve yüzün bir tarafı derd-nâk olur; yukâlu: أَخَذَتْهُ شَقِيقَةٌ أَيْ وَجَعٌ يَأْخُذُ نِصْفَ الرَّأْسِ Ve
شَقِيقَةُ [Şeḵîḵat] Nuʹmân b. Munžir’in ceddesi ve ʹAbbâd b. Zeyd b. ʹAmr b. Şeybân’ın duhteri ismleridir.
اَلشَّقِيقَةُ [eş-şeḵîḵat] (şîn’in fethi ve ḵâf’ın kesri ve meddiyle) İki kumdan olan tepenin arasında olan otlu yer.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı