اَلشَّكَائِمُ [eş-şekâ΄im] (şîn’in fethi ve yâ’nın kesriyle) Cemʹi, zikr olunan uyan demirleri maʹnâsına. Ve
شَدِيدُ الشَّكِيمَةُ [şedîdu’ş-şekîmet] Şol kimsedir ki şedîdü’n-nefs olup ibâ ve imtinâʹ üzere ola. Ve
ذُو شَكِيمَةٍ [žû şekîmet] Şol kimseye derler ki kimseye itâʹat eylemeye; yukâlu: فُلَانٌ ذُو شَكِيمَةٍ إِذَا كَانَ لَا يَنْقَادُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı