اَلنَّشَبُ [en-neşeb] (fethateynle) ve
اَلنَّشَبَةُ [en-neşebet] (hâ’yla) ve
اَلْمَنْشَبَةُ [el-menşebet] (مَرْتَبَةٌ [mertebet] vezninde) Nâtık ve sâmitten bir kimsenin asîl ve kadîm olan mâlına denir. Nâtıktan murâd agnâm ve enʹâm ve sâmitten murâd sîm ve zer makûlesidir. Ve minhu’l-meselu: “لَكُمْ نَسَبٌ وَمَا لَكُمْ نَشَبٌ مَا أَنْتُمْ إِلاَّ خَشَبٌ” Ve
نَشَبٌ [neşeb] Bâdiye eşcârından bir nevʹ şecer ismidir ki ʹArablar ondan yay ittihâz ederler. Ve
نَشَبٌ [Neşeb] Muhaddisînden ʹAlî b. ʹOšamp;mân Dimyâṯî’nin ceddi lakabıdır.
اَلنَّشَبُ [en-neşeb] (nûn’un ve şîn-i muʹcemenin fethiyle) ve
اَلنُّشُوبُ [en-nuşûb] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
اَلنُّشْبَةُ [en-nuşbet] (غُرْبَةٌ [ġurbet] vezninde) Bir nesneye ilişip tutulup kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشِبَ الْعَظْمُ فِي حَلْقِهِ نَشَبًا وَنُشُوبًا وَنُشْبَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يَنْفُذْ Ve
نَشَبٌ [neşeb] نَشَبَةٌ [neşebet] maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلنُّشْبَةُ [en-Nuşbet] (nûn’un zammı ve şîn’in sükûnuyla) Bir kişinin ismidir kezâlik.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı