Kamus-ı Muhit - النشء maddesi

النَّشْءُ [en-neş΄] (nûn’un fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) ve

النُّشُوءُ [en-nuşû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

النَّشَاءُ [en-neşâ΄] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

النَّشْأَةُ [en-neş΄et] (حَمْزَةُ [ḩamzet] vezninde) ve

النَّشَاءَةُ [en-neşâ΄et] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Yeniden peydâ olup hayât ve zindegânî bulmak maʹnâsınadır, gerek hayvân ve gerek nebât ve eşcâr makûlesi olsun; yukâlu: نَشَأَ الشَّيْءُ وَنَشُؤَ نَشْئًا وَنُشُوءًا وَنَشَاءً وَنَشْأَةً وَنَشَاءَةً مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالْخَامِسِ إِذَا حَيِيَ Ve tıfl-ı tâze büyüyüp kadd ve kâmet sâhibi civân olmak maʹnâsınadır ki gelip yetişmek taʹbîr olunur; yukâlu: نَشَأَ الطِّفْلُ إِذَا رَبَا وَشَبَّ Ve yükselmek, irtifâʹ maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَأَتِ السَّحَابَةُ إِذَا ارْتَفَعَتْ ve نُشِّئَ مِنْ بَابِ التَّفْعِيلِ عَلَى الْمَجْهُولِ وَأُنْشِئَ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْضًا بِمَعْنًى وَاحِدٍ أَيْ رُبِّيَ تَرْبِيَةً وَارْتُفِعَ Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿أَوَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ﴾ الآية، مِنْ بَابِ مَنَعَ أَوْ مِنْ بَابِ الإِفْعَالِ أَيْ يُتَرَبَّى وَقَرَأَ الْكُوفِيُّونَ “أَوَ مَنْ يُنَشَّأُ” مِنْ بَابِ التَّفْعِيلِ Ve bunda يُنَاشَأُ kırâ΄ati dahi vardır, niteki أَعْلاَهُ [aʹlâhu] ve عَلاَّهُ [ʹallâhu] ve عَالاَهُ [ʹâlâhu] bir maʹnâyadır.

Vankulu Lugatı - النشء maddesi

اَلنَّشَأُ [en-neşe΄] (fethateynle) ve

اَلنَّشْءُ [en-neş΄] (feth-i nûn ve sukûn-i şîn’le) Cemʹi gelir طَالِبٌ [ṯâlib]le طَلَبٌ [ṯaleb] صَاحِبٌ [ṡâḩib]le صَحْبٌ [ṡaḩb] [gibi]. Ve

نَشْءٌ [neş΄] Evvel peydâ olan nesneye derler, buluttan ve gayrıdan. Ve bir yerde büyüyüp kemâle ermeğe dahi derler; tekûlu: نَشَأْتُ فِي بَنِي فُلَانٍ نَشْئًا وَنُشُوءًا إِذَا شَبَبْتَ فِيهِمْ Ve irtifâʹ maʹnâsına da gelir; yukâlu: نَشَأَتِ السَّحَابَةُ أَيِ ارْتَفَعَتْ