Kamus-ı Muhit - الوسن maddesi

اَلْوَسِنُ [el-vesin] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْوَسْنَانُ [el-vesnân] (عَطْشَانُ [ʹaṯşân] vezninde) ve

اَلْمِيسَانُ [el-mîsân] (مِيزَانٌ [mîzân] vezninde) Çok uyuklayıp pinekler olan adama denir; mü΄ennesi وَسِنَةٌ [vesinet]tir, فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde ve وَسْنَى [vesnâ]dır, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve مِيسَانٌ [mîsân]dır; yukâlu: رَجُلٌ وَسِنٌ وَوَسْنَانُ وَمِيسَانُ وَامْرَأَةٌ وَسْنَةٌ وَوَسْنَى وَمِيسَانُ إِذَا كَثُرَ نُعَاسُهُ Bunlar ism-i fâʹillerdir, mübâlaga için dahi müstaʹmeldir, pes gözünde nuʹâs olup uyuklayan adama ve dâ΄imâ bu vasf üzere olan adama ıtlâk olunur.

اَلْوَسَنُ [el-vesen] (vâv’ın ve sîn’in fethiyle) ve

اَلْوَسَنَةُ [el-vesenet] (hâ’yla) ve

اَلْوَسْنَةُ [el-vesnet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve

اَلسِّنَةُ [es-sinet] (عِدَةٌ [ʹidet] vezninde) Uyku ağırlığına denir ki dimâga ʹârız olur; henüz kalbe ve göze ʹurûz eylemez, lâkin göz ağırlaşıp süzülmeğe başlar; Fârisîde pînegî ve Türkîde uyuklama, pinekleme ve ehl-i keyf ıstılâhında şeker eyleme taʹbîr olur; ʹalâ-kavlin uykunun evveline denir ki hemân beyne’n-nevm ve’l-yakaza hâletidir. Ve ʹinde’l-baʹz ımızganmağa denir ki kalbe ve ondan bir mikdârca göze ʹârız olur. pes uykunun dört mertebesi olur. Ve asahh olan kavl-i evveldir ve bu nevm haddinden hâricdir; yukâlu: أَخَذَهُ الْوَسَنُ وَالْوَسَنَةُ وَالْوَسَنْةُ وَالسِّنَةُ أَيْ ثِقَلُهُ أَوْ أَوَّلُ النَّوْمِ أَوِ النُّعَاسُ Ve bu maʹnâda masdar olurlar; yukâlu: وَسِنَ الرَّجُلُ وَسَنًا وَوَسَنَةً وَوَسْنَةً وَسِنَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَخَذَهُ ثِقْلَةُ النَّوْمِ أَوْ أَوَّلُهُ أَوِ النُّعَاسُ Ve

وَسَنٌ [vesen] Müddet-i medîde ağzı açılmamış kuyunun bed ve tîz râyihasından bayılmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَسِنَ الرَّجُلُ إِذَا غُشِيَ عَلَيْهِ مِنْ نَتْنِ الْبِئْرِ Niteki أَسَنٌ [esen] dahi bu maʹnâyadır. Ve

سِنَةٌ [sinet] Gaflet maʹnâsına müstaʹmeldir ki maʹnâ-yı lâzımıdır; yukâlu: هُوَ فِي سِنَةٍ أَيْ غَفْلَةٍ Ve

وَسَنٌ [vesen] Hâcet maʹnâsına müstaʹmeldir; cemʹi أَوْسَانٌ [evsân] gelir; tekûlu. مَا هُوَ مِنْ هَمِّي وَلَا مِنْ وَسَنِي أَيْ مِنْ حَاجَتِي ve yukâlu: قَضَتِ الْإِبِلُ أَوْسَانَهَا مِنَ الْمَاءِ أَيْ أَوْطَارَهَا وَحَاجَاتَهَا

Vankulu Lugatı - الوسن maddesi

اَلْوَسَنُ [el-vesen] (fethateynle) Imızganmak, nuʹâs maʹnâsına.