اَلْوَسْوَاسُ [el-vesvâs] (vâv’ın fethiyle) Şeytâna denir. Ve avcının ve köpeklerin âhestece seslerine denir. Ve avadanlık sesine denir ki çığıştı taʹbîr olunur. Ve bir dağın ismidir. Ve وَسْوَسَةٌ [vesveset] lafzından ism olur, زِلْزَالٌ [zilzâl] زَلْزَلَةٌ [zelzelet]ten ism olduğu gibi.
اَلْوَسْوَسَةُ [el-vesveset] (زَلْزَلَةٌ [zelzelet] vezninde) ve
اَلْوِسْوَاسُ [el-visvâs] (زِلْزَالٌ [zilzâl] vezninde) Nefs ve şeytân kalbe nefʹ ve hayrı olmayan hâtıra ilkâsıyla dagdaga vermek maʹnâsınadır; yukâlu: وَسْوَسَتْ لَهُ وَإِلَيْهِ نَفْسُهُ وَالشَّيْطَانُ إِذَا حَدَّثَتْهُ وَحَدَثَّهُ بِمَا لاَ نَفْعَ فِيهِ وَلاَ خَيْرَ
اَلْوَسْوَاسُ [el-vesvâs] (vâv’ın fethi ve sîn’in sükûnuyla) İsmdir, maʹnâ-yı mezbûrdan زِلْزَالٌ [zilzâl] ile زَلْزَالٌ [zelzâl] gibi. Ve Bârî taʹâlânın ﴿فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ﴾ (الأعراف 20) kavl-i şerîfinde murâd إِلَيْهِمَا dır, lâkin ʹArab hâzihi’l-hurûfun cemîʹisiyle fiʹli îsâl eder. Ve sayyâd âvâzına ve at âvâzına dahi derler ki hafî ola. Ve وَسْوَاسٌ [vesvâs] şeytâna dahi derler.
اَلْوِسْوَاسُ [el-visvâs] (vâv’ın kesri ve sîn’in sükûnuyla) Bi-maʹnâhâ; yukâlu: وَسْوَسَتْ إِلَيْهِ نَفْسُهُ وَسْوَسَةً وَوِسْوَاسًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı