اَلْحِجْلَى [el-ḩiclâ] (ḩâ’nın kesriyle ve elifin kasrıyla دِفْلَى [diflâ] vezninde) İsm-i cemʹdir. Ve bunun ظِرْبَى [żirbâ] lafzından gayrı nazîri yoktur ve bu ظِرْبَانٌ [żirbân] lafzından ism-i cemʹidir, lâkin Miṡbâḩ’ta ve Şâfiye’de bu حَجَلٌ [ḩacel] ve حَجَلَةٌ [ḩacelet]ten cemʹ olmak üzere mersûmdur. Ve keklik eti muʹtedildir, nısf miskâl ciğerinden ekl ve ibtilâʹ sarʹ marazına nâfiʹ ve merâresini ayda bir kerre dimâga istiʹâṯ zekâ΄ ve fıtnat îrâsında be-gâyet müfîd ve basarı mukavvîdir.
اَلْحِجْلَى [el-ḩiclâ] (ḩâ’nın kesri ve cîm’in sükûnu ve elifin kasrıyla) Kezâlik cemʹi, erkek keklikler maʹnâsına. Ve فِعْلَى [fiʹlâ] vezni üzere cemʹ gelmedi illâ iki kelime:biri ظِرْبَى [żirbâ] ki ظِرْبَانٌ [żirbân]ın cemʹidir, bir bed râyiha cânver maʹnâsınave biri dahi حِجْلَى [ḩiclâ]dır حَجَلٌ [ḩacel]in cemʹinde. Ve
حَجَلٌ [ḩacel] Devenin hurdelerine dahi derler, sıgâru’l-ibil maʹnâsına. Ve
حَجَلَةٌ [ḩacelet] (fethateynle) Vâhidine derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı