اَلْحَثْوُ [el-ḩašamp;v] ve
اَلْحَثْيُ [el-ḩašamp;y] (ḩâ’ların fethi ve šamp;â’ların sükûnlarıyla) Toprak serpmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَثَى التُّرَابَ عَلَيْهِ يَحْثُوهُ وَيَحْثِيهِ حَثْوًا وَحَثْيًا إِذَا رَمَاهُ Ve lâzım olur; yukâlu: حَثَى التُّرَابَ عَلَيْهِ فَحَثَا التُّرَابُ نَفْسُهُ يَحْثُو وَيَحْثِي حَثْوًا وَحَثْيًا Ve
حَثْيٌ [ḩašamp;y] Bir kimsenin kendi eline kaldırıp aldığı nesneye denir ki murâd bir avuç nesne olacaktır, غُرْفَةٌ [ġurfet] gibi. Şârih der ki cemʹi حَثَيَاتٌ [ḩašamp;eyât] gelir fetehâtla. Ve minhu fî hadîsi’l-gasl: “كَانَ يَحْثِي عَلَى رَأْسِهِ ثَلَاثَ حَثَيَاتٍ” أَيْ ثَلَاثَ غُرَفٍ Ve
حَثْوٌ [ḩašamp;v] Bir adama bir nâçîz nesne vermek maʹnâsınadır; tekûlu: حَثَوْتُ لَهُ إِذَا أَعْطَيْتَهُ يَسِيرًا
اَلْحَثْوُ [el-ḩašamp;v] (ḩâ’nın fethi ve šamp;â΄-i müsellesenin sükûnu ile) Toprak saçmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı