اَلْحَظُّ [el-ḩażż] (ḩâ’nın fethi ve żâ-yı muʹcemenin teşdîdiyle) Behre ve nasîb maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin fazl ve hayr cihetiyle olan nasîbe mahsûstur; yukâlu: إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ أَيْ نَصِيبٍ أَوْ خَاصٌّ بِالنَّصِيبِ مِنَ الْخَيْرِ وَالْفَضْلِ Ve baht maʹnâsınadır; tekûlu: إِنَّكَ ذُو حَظٍّ أَيْ جَدٍّ Cemʹi kılleti أَحُظٌّ [eḩużż] ve cemʹ-i kesretleri أَحَاظِى [eḩażî] gelir ki gayr-ı kıyâs üzeredir, aslı أَحَاظُّ [eḩażż] idi teşdîd ile, żâ’nın biri yâ’ya ibdâl olundu ve حِظَاظٌ [ḩiżâż] gelir ḩâ’nın kesriyle ve حِظَّاءٌ [ḩiżżâ΄] gelir ḩâ’nın kesri ve żâ’nın teşdîdiyle ki bu dahi gayr-ı kıyâs üzeredir ve حُظٌّ [ḩużż] ve حُظُوظٌ [ḩużûż] ve حُظُوظَةٌ [ḩużûżat] gelir ḩâ’ların zammıyla. Ve
حَظٌّ [ḩażż] Sıfat olur, حَظِيظٌ [ḩażîż] gibi, ke-mâ se-yuzkeru. Ve masdar olur, nasîbli yâhûd bahtlı olmak maʹnâsına; tekûlu: حَظِظْتَ يَا فُلاَنُ فِي الْأَمْرِ حَظًّا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ كُنْتَ حَظِيظًا
اَلْحَظُّ [el-ḩażż] (ḩâ’nın fethi ve żâ’nın teşdîdiyle) Nasîb ve baht. Ve
حَظٌّ [ḩażż] Baht sâhibine dahi ıtlâk olunur; yukâlu: مَا كُنْتَ ذَا حَظٍّ وَلَقَدْ حَظِظْتَ فَأَنْتَ حَظٌّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı