اَلْحَنِيذُ [el-ḩanîž] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Zikr olunan fırın biryânına denir, ʹalâ-kavlin biryân olduktan sonra henüz yağlı suyu tekâtur eden ıssı biryâna denir. Ve vech-i mezkûr üzere seğirtilip terlemek için çullanmış olan ata denir ve ona مَحْنُوذٌ [maḩnuž] dahi denir. Ve
حَنِيذٌ [ḩanîž] Isınmış ıssı suya ıtlâk olunur; yukâlu: مَاءٌ حَنِيذٌ أَيْ مُسَخَّنٌ Ve
حَنِيذٌ [ḩanîž] Edhândan bir nevʹ dühnün ismidir. Ve غِسْلٌ مُطَيَّبٌ [ġislun muṯayyebun] maʹnâsınadır ki nisvân-ı ʹArab hâtem çiçeği makûlesi tîb katıp başlarını gasl ettikleri ıssı sudan ʹibârettir. Ve
حَنِيذٌ [Ḩanîž] Benû Saʹîd diyârında bir suyun adıdır.
اَلْحَنِيذُ [el-ḩanîž] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un kesri ve meddiyle) Bi-maʹnâhu. Ve biryân olmuş koyuna dahi derler. Ve bundan me΄hûzdur ʹArabların bu kavli ki إِذَا سَقَيْتَ فَأَحْنِذْ derler, yaʹnî “Saky hâlinde şarâb üzere bir pâre su dök.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı