اَلْحَنِينُ [el-ḩanîn] (أَنِينٌ [enîn] vezninde) Şevk ve ârzû maʹnâsınadır, ananın veledine olan şevk ve ârzûsu gibi; yukâlu: بِهِ حَنِينٌ إِلَيْهِ أَيْ شَوْقٌ Ve şiddet-i bükâ΄ ve tarab ve iştiyâk maʹnâsınadır; yaʹnî şiddet-i ârzû ve iştiyâktan nâşî pek ağlamak ʹalâ-kavlin hüznden yâhûd ferahtan nâşî nâle ve zârî kılmak maʹnâsınadır, nâkanın yavrusundan cüdâ oldukta şevkle rikkatli hazîn nâle eylediği gibi; yukâlu: حَنَّ الرَّجُلُ حَنِينًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا اسْتَطْرَبَ أَيِ اشْتَاقَ ve yukâlu: مَا هَذَا الْحَنِينُ أَيْ شِدَّةُ الْبُكَاءِ وَالطَّرَبِ أَوْ صَوْتُ الطَّرَبِ عَنْ حُزْنٍ أَوْ فَرَحٍ Ve
حَنِينٌ [ḩanîn] Yay çinremek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: حَنَّتَ الْقَوْسُ إِذَا صَوَّتَتْ
اَلْحَنِينُ [el-ḩanîn] (ḩâ’nın fethi ve nûn-ı evvelin kesri ve meddiyle) Bir nesneye şevk ve nefsin ârzû edinmesi; yukâlu: حَنَّ إِلَيْهِ يَحِنُّ حَنِينًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
حَنِينٌ [ḩanîn] Nâkanın âvâzına dahi derler, veledin ârzû edindiği hîn’de.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı